Kinderloos👶

 

 

De een kiest ervoor en de ander niet die leven voor hun gevoel gedwongen in een maatschappij zonder kinderen zoals of die man komt maar niet of de vrouw kan ze niet  krijgen door een medisch/lichamelijk probleem, de hebben een droom een kinderwens maar die kan niet uitkomen en dat is heel pijnlijk want je wordt overal waar je komt dagelijks geconfronteerd tenzei je hiermee weet om te gaan doordat je anders leert denken of je denkt nu anders omdat je het jezelf heb aangeleerd in je hoofd door te denken van:

 

''Ik kan geen kinderen krijgen dus heb ik nu tijd en ruimte voor andere leuke dingen en alle vrijheid om te gaan en staan waar ik heen wil gaan,,

 

En dan heb je jaarlijks moederdag en is het een dag met een zwarte bladzeide voor veel vrouwen uit een boek, een dag wat erg dubbel is, waar anderen trots praten over hun kind en erover opscheppen (wat ik overigens wel begrijp want het is je trots) Zijn er ook vrouwen die hier nooit voor gekozen hebben om kibderloos haar pad te bewandelen net zoals mij, het is nooit mijn keus geweest om het pad wat ik bewandel zonder man en kind of gezin omdat het mij werd gedwongen het leven nu zo te bewandelen zonder man en kids, ik ben er nu ook zo aan gewend geraakt dat ik niet meer anders kan denken.....tenzei er zo een goede man op mijn pad komt die net zoals ik leef zo dicht bij de natuur en ook hetzelfde doet net als mij dan geef ik het wel een kans maar voor nu ik wandel mijn pad door de gedwongenheid alleen en in stilte met hoop gevechten in mijn leven maar we slaan ons er wel door heen, ik heb het net als alle andere 38 jaar helemaal alleen gedaan en gekund en ik ben nog steeds een overleven, ik ben er nog steeds🙏
Dit leven wilde ik nooit maar ik heb het over me heen laten komen om me over te geven aan het pad wat me gedwongen is zo te bewandelen zoals ik nu doe en ik heb er vrede mee ook al nog steeds teleurgesteld in en zo erg dat op dat vlak me hart is gebroken om dit leven te moeten leiden maar zoals ik al zei het leven zoals ik nu leef heb ik geaccepteerd en heb ik vrede mee het is zoals het is maar soms ukteraard nog wel triggers en tdrug val en dat hoort ook bij het leven en dan geef je jezelf weer een schop onder je kont door op te staan en weer verder te gaan in vrijheid zonder kopzorgen en dat lukt me aardig.

Ik kan ook echt zeggen ondanks ik in deze 39 jaar alleen sta, geen vriendschappen heb maar wel gezellige en leuke contacten zo nu en dan om me heen dat ik als krijger door het leven ga en dat ik het gevoel dat mijn leven een film is en ik de hoofdrol in speel wat best een heel avontuurlijk proces is maar ik zeg altijd zo maar: 'zonder avontuur geen leven' en zo is het, ik ben nog elke dag dankbaar dat ik mooie dingen mag doen en mijn werk als ervaringsdeskundige wat ik nu al doe fulltime in de praktijk mag gaan doen en dat ik ook een lotgenotengroep mag gaan starten voor kinderloze vrouwen/mannen en daar in wat mag betekenen🙏
Want kinderloos zijn en blijven is niet vanzelfsprekend en niet voor iedereen de keus want je kan een wens hebben en als die wens nooit uit kan komen dan zal moederdag en veele kinderen om je heen best heftig en confronterend zijn☹️